نام کالای مورد نظر خود را جستجو کنید
زهرامحمدآبادی، که مردم روستا به نام زهرا غُُلُمسِین برات(یعنی زهرا،...
زهرامحمدآبادی، که مردم روستا به نام زهرا غُُلُمسِین برات(یعنی زهرا، دختر غلامحسین پسر برات) میشناسنش، از طریق پدرش با کشمون آشنا شده و چون پدرش از فروش زعفرانش راضی بوده تصمیم گرفته با کشمون همکاری کنه. زهرا خانم در روستای محمد آباد پسکوه در شهرستان قائنات زندگی میکنه و از وقتی یادش میاد مشغول زعفرانکاری بوده.
زهرامحمدآبادی، کشاورز زعفرانکار اهل روستای محمد آباد پسکوه شهرستان قاینات در استان خراسان جنوبیه. اهالی روستا زهرا خانم رو به نام زهرا غلمسین برات میشناسن (به معنای زهرا دختر غلامحسین پسر برات). زهرا خانم متولد ۵۵ و ۴ فرزند داره. زهرا خانم همسر تیمور محمدآبادیه که از او هم از کشاورزهای کشمونه.
کشاورزی شغل خانوادگیش بوده و از وقتی که خودش رو شناخته در حال کار کردن روی زمین و زحمت کشیدن بوده. بعد از ازدواج با هدیهی ۳ ساعت آب از پدر شوهرش و ۲ ساعت از پدرش، در کشاورزی مستقل شد.بعدا با کمک شوهرش به این مقدار هم اضافه کرد. درابتدا گندم وجو میکاشت و بعدا شروع به کاشت زعفران هم کرد. الان مدتیه که پسته هم میکاره. کاشت زعفران رو اول با یک خوید شروع کرد.(خید خونده میشه و به معنای یک بخش از بخشهای زمین زعفرونه که با یه پشته از هم جدا میشن) و الان ۵ خوید داره.
زهراغلمسین برات یادش میاد که اولین برداشت زعفرانش رو به قیمت مثقالی ۷۰۰ تومن فروخته!زهرا خانم میگه : موندن درروستا برامون بهتر و راحتتر به صرفهتره چون روی زمین خودمون کارمیکنیم. آشنایی زهرا خانم با کشمون از این طریق بوده که پدرش سال گذشته محصولش رو به کشمون آورده و راضی بوده. امیدواره کار با کشمون برای آینده اش خوب باشه وبا پول بیشتری که ازطریق کشمون به دست میاره کارش رو گسترش بده. آرزو و هدفش هم سر و سامان دادن بچه هاشه.