بیوگرافی مادر حُسِی همدمی

خانم فاطمه جهان دیده معروف به مادر حُسِی همدمی، اهل روستای رومشتیک قاینه و همه کارای کشاورزیش رو خودش انجام میده. خانم جهان دیده نمی‌دونه چند سالشه. و روزگارشو با درآمدی که از کشاورزی ،بافت گلیم و جمع کردن گیاهای کوهی داره می‌گذرونه. در کشاورزی از سم و کودشیمیایی استفاده نمی‌کنه و آبیاری رو با آب قنات و آب چاه موتور انجام میده. آرزوی فاطمه خانم سلامتی و خوشبختی بچه‌هاشه. 

قصه مادر حسی همدمی

خانم فاطمه جهاندیده کشاورز زعفران کار اهل روستای رومشتیک در شهرستان قاینات در استان خراسان جنوبیه. مردم روستا خانم جهاندیده رو به اسم "مادر حسین همدمی" میشناسن. حسین پسر بزرگتر فاطمه خانومه و علاوه بر اون دو پسر و یک دختر دیگه هم داره. یکی از پسرهاش در نیروی انتظامی کار می‌کنه و دو تا سنگ کارن.

 فاطمه خانوم زمین زعفرون ش رو با آب قنات رومشتیک و آب چاه آبیاری می کنه. این آب رو که دو ساعت از آب قنات و یک ساعت و نیم آب چاهه از پدرش به ارث برده. خانم جهاندیده به هیچ وجه به زمینش کود و سم شیمیایی نمیده .به قول خودش کود و سم شیمیایی اینقدر گرونه که براش صرف نمیکنه که کود و سم شیمیایی به زمینش بده. برای خشک کردن زعفران ها هم شال سفید تمیزی پهن میکنه و زعفرون های دسته شده رو روی اون می‌چینه. این روش رو از قدیم انجام می دادن و معتقدن زعفرون رو به خوبی و با کیفیت خشک میکنه. فاطمه خانوم خودش و به تنهایی همه کارهای زمین‌کشاورزیش رو انجام میده علاوه بر کشاورزی زمستو‌ن‌ها گلیم هم میبافه. وقتی از فاطمه خانوم می پرسیم چقدر زمین کشاورزی داره میگه ۱۵۰ کیلو پیاز زیر خاک دارم، این یکی از اصطلاحاتیه که برای گفتن وسعت کشت و کار بین روستایی ها به کار میره.

 فاطمه خانوم نمیدونه چند سالشه چون سواد نداره و شناسنامه اش رو میاره تا ببینیم متولد چه سالیه. خانم جهاندیده خودش هزینه زندگیش رو از راه همین کشاورزی، گاهی گلیم بافتن و رفتن به صحرا و جمع کردن اسفند و گیاه های دارویی مثل آویشن و زیره سیاه در میاره. آرزوی فاطمه خانوم سلامتی و خوشبختی بچه‌هاشه.