بیوگرافی حجی سِی

حاجی حسین حاجی نژاد، یک کشاورز با تجربه و خردمند بود. او با بیش از نیم قرن تجربه در کشت و کار زعفران یک "سالار" بود. کشاورزها به کسی سالار می گویند که در کشاورزی تبدیل به یک مرجع شده است و سایرین برای چند و چون کشت و کار خود به او رجوع می کنند.

حاجی حسین که در لهجه قاینی به او حجی سی گفته می شد، از زمانی که پسر کوچکی بود، کمک کار پدرش بود؛ تا اینکه در سن 22 سالگی پدرش فوت کرد و او بعد از آن خود یک کشاورز تمام عیار شد. مادر حجی سی 93 سال عمر کرده و در اواسط سال 1395 فوت کرد. حجی سی در بین کشاورزهای منطقه بولهوری شهر قاین، به سخت گیری و فرز بودن مشهور بود. او همیشه اولین کشاورزی بود که برداشت محصولش را تمام می کرد. او چهار پسر و دو دختر داشت. یکی از دخترهایش چند سال پیش درگذشته و تمام پسرها و دخترهایش به جز علی حجی سی ازدواج کرده اند.

حجی سی، اولین کسی بود که رویای محمد(یکی از بنیانگذاران کشمون) برای ایجاد کشمون رو باور کرد و شد اولین کشاورز کشمون.

حجی سِی در ۳۰ امرداد ۹۶ به رحمت خدا رفت...

اگرچه حجی سی بین ما نیست اما تاثیری که در شروع کشمون داشت فراموش‌شدنی نیست و تا کشمون هست،یادش با ماست.

صفحه و داستان ججی سی به همان شکل که از ابتدا بود در سایت کشمون حفظ شده.

موقعیت جغرافیایی: خراسان جنوبی، قاین

حجی سی در قاین زندگی می کرد. زمین های کشاورزی او در کشمون بولهوری واقع هستند. کشمون از کلمه کشتمان گرفته شده است. کشاورزها به مجموعه ای از مزارع که از یک قنات یا چاه آب می گیرند، کشمون می گویند. کلمه بولهوری هم در اصل ابوالمفاخر بوده است که به مرور زمان در تلفظ محلی به بولهوری تبدیل شده است. ابوالمفاخر از مشاهیر قاین است که مقبره اش در داخل مزارع بولهوری واقع است.
 

آشنایی اولیه

حجی سی اکنون از معدود کشاورزهایی است که برای کارهای کشاورزیش یک گاو نر بومی دارد. این گاوهای نر بومی در حال ناپدید شدن از منطقه هستند. چون همه دیگر گاوهای اصلاح نژاد شده معروف به هلندی نگهداری می کنند. این گاو های نر بومی ویژگی متفاوتی که دارند این است که کوهان دارند و به خاطر آن می توانند آسک یا همان گاوآهن را پشت سر خود بکشند.

حجی سی از تراکتور استفاده نمی کند، ابتدا ممکن است به نظر برسد دلیل این کار به سادگی این است که حجی سی یک کشاورز قدیمی و دور از تکنولوژی است. اما حجی سی بسیاری از مظاهر تکنولوژی را استفاده می کند ولی برای عدم استفاده از تراکتور استدلال های محکمی دارد. تراکتور با وزن زیادش خاک مزرعه هایش را می کوبد در حالی که نرمی و هوای موجود در خلل و فرج خاک برای حاصلخیزی مزرعه اش بسیار مهم است. دیگر اینکه زمین های حجی سی در اندازه های کوچک هستند و تراکتور انعطاف پذیری لازم برای کار در قطعات کوچک زمین را ندارد.

هر سال آبان ماه فصل برداشت زعفران حجی سی زعفران خود را برداشت می کند. در این کار تمام خانواده همراه او هستند، از دختر و پسر و نوه، کوچک و بزرگ. تعدادی از همسایه ها و آشناها هم همراه او هستند. برنامه ریزی برای فصل برداشت از چند ماه قبل انجام می شود. حجی سی مثل یک چتر است که برای مجموعه ای از اطرافیانش با زعفرانکاری خود درآمد ایجاد می کند و آنها برای سالها با او همراه هستند. ارتباط آنها منحصر به زعفران نیست بلکه سایر مایحتاج کشاورزی آنها با حمایت حجی سی تامین می شود.

محمدرضا، بزرگترین پسر حجی سی و دخترش قبل از طلوع آفتاب از خانه بیرون می زنند. یک صبح سرد پاییزی در فصل برداشت زعفران است. سطل و شال به همراه دارند تا گلهای زعفران را به دقت جمع آوری کنند. این پایان کار است که خورشید دیگر بالا آماده است و نتیجه کار یک بغچه پر از گل های زعفران به دست آماده است. همه از زعفران پدر سهم می برند.