نام کالای مورد نظر خود را جستجو کنید
رضا آستانه‌ای صاحب یه باغ ۲۶ هکتاری و کارخانه‌ی چای در صومعه سرا در استان گیلانه. آقا رضا و خانواده‌ش...
رضا آستانه‌ای صاحب یه باغ ۲۶ هکتاری و کارخانه‌ی چای در صومعه سرا در استان گیلانه. آقا رضا و خانواده‌ش از سه نسل قبل صاحب این باغ و کارخانه بودند و یکی از بهترین خاطرات زندگی خودشو لحظاتی می‌دونه که مردم از جاهای مختلف ایران باهاش تماس می‌گیرن برای بابت چایی که تولید کرده و آقای آستانه‌ای در این لحظات حس می‌کنه کمک کرده مردم طعم واقعی چای رو بچشند.
آقای رضا آستانه‌ای کشاورز و صاحب کارخانه‌ی چای در صومعه‌سراست. آقا رضا ۵۹ ساله‌ست و در رشته مهندسی راه و ساختمان تحصیل کرده. وقتی درباره‌ی محل تولدش ازش پرسیدیم گفت: متولد رشت هستم اما همه جای ایران وطن ماست.
باغ چای آقای آستانه‌ای ۲۶ هکتار وسعت داره و در دهه ۲۰ (حدود سال ۱۳۱۸) تاسیس شده.این باغ چای یکی از اولین باغ‌های چای در منطقه‌ی غرب گیلان بوده و دیگر اهالی از این باغ نهال چای می‌گرفتن و برای کاشت می‌بردن. آبیاری باغ از طریق چاه ولی به صورت مکانیزه و با روش بارانی انجام میشه. (آبیاری تحت فشار بارانی). در کوددهی تمام تلاش میشه که کمترین کود استفاده بشه به طوری‌که سالی یک بار کود استفاده میشه در حالی‌که پیشنهاد سازمان چای دو تا سه بار در ساله. آقا رضا کارهایی برای تولید کمپوست چای انجام میده و امیدواره که در آینده چای رو به سمت کاملا طبیعی بودن ببره و از هیچ کودی استفاده نکنه. درباره‌ی سم هم در با‌‌غ‌شون مثل بقیه‌ی باغ های چای شمال ایران از سموم برای دفع آفات استفاده نمیشه.
این باغ به همراه کارخانه‌ی چای، میراث خانوادگی‌شون محسوب میشه و یک موسسه‌ی خانوادگیه که همه‌ی خانواده در اداره‌ی اون همراهی می‌کنن.
کارخانه در دهه ۳۰ تاسیس شده و از سال ۷۹ به صورت کاملا خصوصی در اومده.سالهای سال کشاورزان از منطقه فومن، شفت،لاکان رشت و جاهای مختلف چایشون رو به این کارخانه می‌آوردن.
آقای رضا آستانه‌ای به عنوان سومین نسل از خانواده که اداره این تشکیلات رو به عهده داره از سال ۷۹ مدیریت کارخانه رو به عهده گرفته.
وقتی از آقای آستانه‌ای میخوایم از سختی‌های دوران کارش بگه از موقعی میگه که دولت اعلام آزادسازی در صنعت چای کرد بدون این‌که برنامه‌ای برای تغییر نگاه کشاورزها داشته باشه، به این نحو که کشاورزها باور نداشتن که باید برگ بهتری بچینن و می‌خواستن با همون اسلوب قدیمی برگ بچینن و تحویل کارخانه بدن. و این باعث درگیری کارخانه و چای‌کارها میشد. درگیری‌هایی که تا سال‌ها بین چای‌کارها و کارخانه‌دارها ادامه داشت از خاطرات بد و سختی‌های دوران کاری آقا رضاست.
بهترین خاطره هم تماس مشتریانیه که از جای جای ایران تماس می‌گیرن و از کیفیت محصول راضی اند و باعث میشه آقای آستانه‌ای حس کنه که از زحماتشون استقبال شده و مشتری طعم واقعی چای رو چشیده.
