بیوگرافی زری خانم

زری برات پور کشاورز 70 ساله ی اهل روستای علی آباد سفلی، در 20 کیلومتری شهر قائن در خراسان جنوبی زندگی می کنه. این خانم زحمتکش کشاورز، از کودکی اول پیش پدر و بعد از ازدواج در کنار همسرش مشغول کشاورزی بوده. الان 4 ساله (از سال 95) که همسرشون به علت سکته، دیگه نمی تونن هیچ کاری کنن. اما ایشون از پا ننشستن و به تنهایی دارن کار کشاورزی رو ادامه می دن.

 

قصه ی زندگی زری خانم

 

 

زری خانم 7 فرزند دارن، 4 دختر و 3 پسر. از بین این ها فقط یک پسرشون مجرده که تهران زندگی می کنه. باقی بچه هاشون متأهلن و به شهر قائن مهاجرت کردن و دیگه روستا زندگی نمی‌کنن. اما در طول هفته مدام به پدر و مادرشون سر می‌زنن.
این خانم زحمتکش علاوه بر کشاورزی از همسرشون هم پرستاری می کنن.
 

 

 

کشاورزی زری خانم
زری خانم همه ی کارهای کشاورزی از صفر تا صد رو خودشون انجام می دن: شخم زدن زمین، کاشتن پیاز، چیدن گل های زعفران، پر کردن گل ها، خشک کردن و فروختن. البته توی بعضی از کارها مثل پر کردن زعفران، بچه هاشون هم کمک دستشونن.
ایشون که توی کشاورزی زعفران فقط از کود حیوانی استفاده می‌کنه؛ علاوه بر کاشت زعفران، به کاشت خربزه، هندونه، کدو و یونجه و جو هم مشغوله. خربزه و هندونه و کدو رو برای مصرف شخصی خودشون استفاده می کنه، یونجه رو هم به عنوان خوراک دام، برای 2 گوسفد و 3 بره ای که دارن آماده می‌کنن.

چرا کشاورزی؟
وقتی از زری خانم پرسیدیم که علت اینکه کشاورزی می کنن چیه، گفتن که یه قسمت مهمش برای گذروندن زندگیه، یه قسمتش هم بخاطر علاقه‌ایه که به کشاورزی دارن و براشون یه نوع سرگرمیه.

 

صحبت از تقلب زعفران
وقتی صحبت از تقلب در زعفران شد، زری خانم گفتن که زمین و محصولاتش همه امانت خداست. ما هم زعفران رو از همین زمین امانت گرفتیم و هیچ ناخالصی ای اضافه نکردیم و توی کار خدا و امانت خدا هیچوقت دست نبردیم و نخواهیم برد.

زری خانم زعفران رو چطور خشک می کنن؟
این وسیله ای که توی عکس می بینید و دست زری خانمه، یک زعفران خشک کن دستیه که خودشون درست کردن. یک حلقه ی چوبی که وسطش یک تور قرار گرفته و دو قسمتش کرده. وقتی زعفرون ها رو یک سمت توری می ریزن، بهشون از زیر حرارت غیرمستقیم داده می شه. در نهایت زعفران ها به صورت تمیز و با حساسیت بالایی خشک می شن. مرحله خشک کردن زعفران تاثیر زیادی روی کیفیت محصول می ذاره.

 

استفاده بهینه زری خانم از محصولات کشاورزی
زری خانم از محصولات مختلفی که تولید می کنه، استفاده های مختلفی هم می کنه. مثلا کدوها رو بعد از برداشت می شکنن، تخم هاش رو جدا می کنن و می ذارن خشک بشه و بعدش با نمک تفت می دن تا وقتی بچه هاشون میان خونه شون، دور هم تخمه بشکنن.
پوست کدو و خربزه و هندونه رو هم قطعه قطعه می کنن و برای خوراک گوسفندها استفاده می کنن.
 

 

آماده سازی خوراک دام
زری خانم وقتی یونجه ها رو درو می کنن، اون ها رو با وسیله ی مخصوصی برش می دن و به تیکه های کوچیکتر تبدیل می کنن. علتش هم اینه که گوسفندها یونجه ها رو به صورت کامل نمی تونن بخورن و فقط اون ها رو با دهنشون این طرف و اون طرف پخش می کنن. اما با این کار زری خانم، حیوون ها راحت تر و با کثیفی کمتری غذا می خورن. 

 

 

دوختن پرده های سنتی
زری خانم وقتی جوون تر بودن، یه سری پرده های سنتی رو هم تولید می کردن. اسم این پرده ها در اصطلاح محلی قائنی رولباسی هست. این خانم طرح پرده ها رو خودشون قلم می زدن و روی پرده می کشیدن، بعد هم سوزن رو نخ می کردن و با رنگ های مختلف روی طرح های کشیده شده رو پر می کردن.
ازشون پرسیدیم الان دیگه از این پرده ها نمی دوزن؟ گفتن که به علت ضعیف شدن چشم ها و تاری دید، دیگه نمی تونن کار رو با دقت پیش ببرن.

 

 

کشمون زری خانم رو از کجا پیدا کرد؟
جالبه بدونید که خانم زری برات پور، مادر زهرا خانم، یکی از نیروهای بسته بندی کشمون هستن. زهرا خانم از مادرشون برامون گفتن و ما هم تصمیم گرفتیم بریم به دیدارشون و کمک کنیم تا بتونن زعفرون هاشون رو با سود بیشتری و به اسم خودشون به فروش برسونن.

 

 

آرزوی زری خانم
وقتی از آرزوی زری خانم پرسیدیم، سکوت کردن و چیزی نگفتن. فقط گفتن که به خدا توکل دارم که زمین گیر نشم. انگار برای کشاورزهای قانع و صبور، آرزوی سلامتی مهمترین مساله ست.

اگر شما هم قصه زندگی زری خانم رو دوست داشتید و باهاش ارتباط گرفتید، اون رو برای دوستانتون، مخصوصا خانم ها، بفرستید یا تعریف کنید.
کشمون روایت گر قصه کشاورزهاست.