خانم معصومه حبیب الله توی 16 سالگی ازدواج کردن و اوایل زندگیشون به چناران مهاجرت می کنن و اونجا سرایداری...
خانم معصومه حبیب الله توی 16 سالگی ازدواج کردن و اوایل زندگیشون به چناران مهاجرت می کنن و اونجا سرایداری باغی رو بر عهده می گیرن ، بعد از دو سال وقتی می بینن که خرج و مخارج توی شهر دیگه به صرفه نیست تصمیم می گیرن تا به روستا برگردن و همونجا مشغول کشاورزی می شن.
از 1 قطعه زمین شروع می کنن و کم کم به 6 قطعه می رسن . شغل شوهرشون توی قاین جوشکاریه و خودشون توی روستا مشغول کشاورزی و تربیت فرزندان. محصول اصلیشون زعفرونه و توی کشاورزیشون از کود حیوانی و مقداری کود شیمیایی استفاده می کنن.
کار زعفران جمع کردن و پر کردن کار دشواریه چون باید صبح زود قبل اینکه آفتاب بیرون بیاد از خونه بیرون برن و شروع به چیدن گل زعفران کنن بعد از اون باز تا آخر شب مشغول گل پر کردن میشن که این کار کلی زمان بر هست و گاهی مجبورن تا برای کمک کارگر بگیرن که با این دستمزدهای الان برای کشاورز در نهایت سودی نمی مونه، بیشتر دلشون خوشه که سرگرم هستن و روزی حلال در میارن وگرنه نسبت به زحمتی که می کشن درآمد چندانی ندارن.
خانم معصومه درودی کشاورزیه اهل روستای رومشتیک شهرستان قاین . مردم محلی او را با نام معصومه حبیب اللّه ( معصومه فرزند حبیب اللّه) می شناسند . همراه با شوهرشون آقای افروزی کار کشاورزی رو انجام می دن. معصومه خانم متولد 1373 هست و یک فرزند پسر 8 ساله و یک دختر 3 ساله دارن.
آرزوی معصومه حبیب اللّه اینه که بتونن کشاورزیشون رو گسترش بدن و از روی حلالی که بدست میاد زندگیشون رو بچرخونن.