بیوگرافی ممد گلو زارعی

محمدحسن زارعی با 71 سال سن که در منطقه او را به نام ممد گلو می‌شناسند، از کشاورزان روستای تَجِن شهرستان قاین است. او که از زمان‌های دور به کشاورزی مشغول بوده است، در سن و سال پیری خود نیز بر روی زمین کار می‌کند و به تأمین مایحتاج خود و خانواده می‌پردازد.

داستان زندگی مَمَد گُلُو

مَمَد گُلُو دارای 2 دختر و 3 پسر است که تنها یکی از دخترانش مجرد است و بقیه‌ی آن‌ها ازدواج‌کرده‌اند. یکی از پسرانش در شهر فیض‌آباد زندگی می‌کند و به کشاورزی مشغول است، یکی دیگر از پسرانش در شهر زاهدان در نانوایی کار می‌کند. بقیه‌ی فرزندانش در روستای تجن مشغول زندگی هستند.

 

 

محمدحسن زارعی فقط در تجن زمین دارد و علاوه بر کاشت و برداشت زعفران، گندم و جو را نیز به‌صورت دیم می‌کارد و برای مصرف شخصی مورداستفاده قرار می‌دهد. جالب است بدانید که او کارهای کشاورزی را تنها انجام نداده و تمام اعضای خانواده به او کمک می‌کنند.

این کشاورز هم مانند سایر کشاورزان روستا مجبور است که برای آبیاری زمین زعفران از تانکر آب استفاده کند. تانکری که باید از روستای بیهود آورده شود و برای هر تانکر مبلغ 150 هزار تومان پرداخت شود.

محمدحسن زارعی 1 الاغ و 2 گوسفند هم دارد. او برای شخم زدن و کار بر روی زمین‌اش از الاغ و همچنین تراکتور استفاده می‌کند.

 

 

آقای زارعی فقط در تجن زمین کشاورزی دارد. او به غیر از زعفران، گندم و جو را به صورت دیم می کارد اما برای برداشت آن ها به خدا توکل می کند، چون نمی داند که محصولاتش قابل برداشت هست یا نه!

ممد گلو دل خوشی از وضعیت آب ندارد. او به دلیل نبود آب کافی قادر به کاشت محصولات زیادی نیست و مجبور است برای خرید تانکر 150 هزارتومان پول پرداخت کند تا از سد روستای همسایه برایش آب بیاورند.
 

 

آقای زارعی یک الاغ و دو گوسفند دارد که از الاغش برای شخم زدن استفاده می کند و گوسفندانش هم مصرف گوشت مورد نیاز خانواده را تامین می کنند تا نیازی به خرید گوشت نداشته باشند.

ابزار کشاورزی آقای زارعی اکثرن الاغ است وگاهی هم که زمین خیلی سفت و محکم باشد از تراکتور استفاده می کند اما می گوید در زمینی که پیاز زعفران کاشته شده به هیچ عنوان نباید با تراکتور وارد زمین شد چون باعث از بین رفتن پیاز می شود.