بیوگرافی غلامحسن زراعتکار

غلامحسن زراعتکار کشاورز 57 ساله روستای کره شهرستان قائن است. مردم قائن روستای کره را می شناسند و همه حداقل یک بار هم که شده جمعه را در زیر درختان سریبز این روستا گذرانده اند.
غلامحسن زراعتکار، 3 فرزند دختر و یک پسر دارد که دوتا از فرزندانش ازدواج کرده اند
او از کشاورزان قدیمی است و باغ کوچک آلو و سیب و گلابی هم دارد. میوه های کره سالم هستند و برای تولید محصول تنها از سم زمستانی استفاده می کنند.

بیشتر درباره غلامحسن زراعتکار

الو بخارا از محصولات اصلی روستای کره است که در کنار زعفران به تامین معیشت مردم کمک می کند.

فرایند پوست وخشک الو را همسر حسن خانم معظمه زراعتکار انجام میدهد که کار زمان بری است. آنها الو را در افتاب خشک می کنند.

خانه غلامحسن ملک پدری اوست که بعد از سالها به او ارث رسیده وحداقل سه نسل در آن زندگی کرده اند. این خانه قدیمی تو در تو برای بوم گردی و اقامتگاه روستایی بسیار مناسب است و برای گرم کردن آن در زمستان از کرسی ذغالی استفاده می شود.

در این خانه آثاری از تو بافی(پارچه بافی سنتی) دیده می شود که مادر مرحوم غلامحسن انجام می داده است. درخت بزرگ گلابی محلی و جوی آب نیز در وسط حیاط این خانه خودنمایی می کند.

غلامحسن زراعتکار و بسیاری از اهالی کره در سال 89 در طرح بهبود کیفیت زعفران که توسط جهاد کشاورزی، بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان و شورای ملی زعفران اجرا شد شرکت کرده اند و اکنون با تلفیق آن آموزه ها با دانش گرانسنگ بومی خود زعفران با کیفیتی تولید می کنند. کیفیت زعفران وقتی در معرض نور قرار می گیرد کاهش می یابد. از همین جهت گل های زعفران را هم بهتر است قبل از طلوع آفتاب از مزرعه چید. که البته در سرمای یک سحر پاییزی کار آسانی نیست. غلامحسن زراعتکار به یاد ندارد که در کره کسی زعفرانش تا ظهر در زمین بماند مگر اینکه بارندگی شود، انها به برداشت زودهنگام زعفران اعتقاد دارند.

عکس زیر یک مزرعه زعفران غلامحسن است در فصل تابستان. همانطور که می بینید درخت ها سبز هستند ولی مزرعه زعفران خالی به نظر می رسد. به این دلیل که زعفران برعکس بقیه گیاهان تابستان در خواب است و زمستان ها بیدار است و رشد می کند. از همین بابت است که زعفران بسیار کم آبخواه است.