بیوگرافی حَجی‌سَن زارعکار

حَجی‌سَن نام محلی آقای حاج حسن زارعکار است. حاجی حسن زارعکار فرزند سوم یک خانواده ی شش نفره است که نسل اندر نسل کشاورز بوده اند از همین جهت است که نام خانوادگی ایشان زارعکار است. حاج حسن کشاورز با مرام و دست و دل بزرگی است که کشاورزی سنتی و بدون کود و سم شیمیایی را در دستور کار خود دارد.

یک روز با حاج حسن زارعکار

مرحوم حاج علی پدر حاج حسن کشاورز توانمند و قابلی بوده است که بسیاری برای او کار می کرده اند. حاج علی با پیدایش اتوبوس های بین شهری در ایران اولین اتوبوس مسیر قاین به مشهد را تهیه می کند و در این مسیر مسافر جا به جا می کند. معمولن کشاورزها زمستان ها که کارها سبک تر می شدند، به زیارت امام رضا می رفتند. با وجود این کار جانبی، حاج علی تا پایان عمر کشاورز باقی مانده بود. حاج حسن نیز پس از پایان تحصیلات دبیرستان و خدمت سربازی به کامیون داری رو آورده و راننده پایه یک بوده است. اما همواره دوشا دوش پدر، عموها و عموزاده های خود به کشاورزی پرداخته است. در چند سال اخیر به دلایل شخصی کامیون داری را به کلی رها کرده و یک زعفران کار تمام عیار شده است. در این عکس حاج حسن وسط مزارع زعفرانش ایستاده. اما چون تابستان است، مزرعه زعفران مثل یک قطعه زمین رها شده به نظر می رسد. دلیلش این است که زعفران تابستان ها خواب است و زمستان ها از زیر زمین در می آید و رشد می کند و باز دوباره بهار به خواب می رود.

حاج حسن علاوه بر کشت و کار زعفران که کشت اصلی اوست، در فصل تابستان کشت و کارهای دیگری دارد. یونجه به عنوان علوفه دام تقریبن توسط همه کشاورزان منطقه کاشت می شود. یونجه باید در تابستان هفته ای یکبار آبیاری بشود و از این بابت بسیار آب می برد.

حاج حسن عمده مزارعش در منطقه ای واقع است که از قنات شاهیک باید آب بگیرد. ولی قنات شاهیک چند سال پیش خشک شده است. الان کشاورزهای شاهیک با هم اقدام به حفر یک چاه کرده اند. چاه کم آب است و برای زیر کشت بردن تمام مزارع شان کافی نیست. تا به حال چند بار محل چاه خود را عوض کرده اند ولی باز هم مقدار آب تغییری نکرده است. 

عکسی از قنات شاهیک که جلوی مظهر آن مسدود شده و کنار آن تاسیسات چاه حفر شده دیده می شود:

حاج حسن گوجه فرنگی کاشته است. گوجه ی بومی قاین بدلیل آبدار بودن زیاد، برای سالاد شیرازی، خیلی خوشمزه تر و بی نظیر می شود. همراه با پیاز بومی، سالادش معرکه ست. همچنین با این گوجه ها در ترکیب با گوجه بازاری (معروف به گوجه مشهدی) رب درست می کنند که خوش رنگ می شود.
حاج علی پدر حاج حسن هم کوجه فرنگی می کاشته است. کشت های تابستانه از این دست، نسل در نسل انجام می شده است. تابستان نه فقط فصل گرمای هوا بلکه فصل گرمای کار در مزارع کشاورزی بوده است. حاج حسن به همین ترتیب کشاورزی را آموخته و به روشی که پدرش داشته است کار می کند. اما از پنجاه سال پیش تا امروز به شدت وضعیت منطقه عوض شده است؛ کوه ها و مزارع سرجای خود هستند اما سفره ای از آب که زیر پایشان بوده است و با چشم دیده نمی شود، رو به خشک شدن است. قنات شاهیک که بیشتر از هفتصد سال آب می داده است در همین چهار پنج سال خشک شده است. 

تمام تلاش کشمون این است که بتواند به حاج حسن و سایر کشاورزهای شاهیک بگوید نگران درآمد نباشید، اینترنت و عصر جدید به شما کمک می کند از طریق زعفران کم آب خواه تان، درآمد خود را حتی بیشتر از قبل بکنید، اما بیایید ببینیم وضعیت آب ما چه تغییری کرده و ما باید کشاورزی خود را چطور تغییر بدهیم.